Verslag 3

Hallo allemaal!

Als eerste wil ik velen van jullie heel hartelijk bedanken voor de materialen, tips, documenten e.d. die ik gekregen heb voor de Bijbellessen. Echt heel fijn! Fijn omdat ik er echt wat aan heb en fijn omdat het leuk is te weten dat zoveel kilometers van mij vandaan mensen met me meedenken... Bedankt!
Hier schijnt de zon volop de meeste dagen of een gedeelte ervan.
Ik kijk elke dag op weeronline hoe het is in Nederland en op refdag.nl wat er bij jullie gaande is.
Doordat er hier zo ontzettend goed voor me gezorgd wordt heb ik tot nu toe helemaal geen heimwee gehad, maar dat kan nog komen. Ik moet zeggen dat ik me ook geen moment verveel, want als ik even niets te doen heb (wat technisch gesproken nooit voorkomt) ga ik voor school aan de slag achter de laptop. Het voorbereiden van de Bijbellessen lijkt op het maken van een methode: Je moet eerst zoveel mogelijk informatie over het onderwerp (bij mij nu eerst de Geloofsbelijdenis en de Christenreis) zien te krijgen en door te spitten en dan komen langzaam ideeën voor lessen naar boven en moet ik de meeste dingen nog vertalen vanuit het nederlands. Nog wel lastig hoor, ik ga er iemand naar laten kijken voor ik het de leerlingen voorschotel.
Ik heb nu zeker 20 uur achter de laptop gezeten voor deze lessen en ik heb nu 3 lessen klaar....

O ja, vanmiddag heb ik éíndelijk de auto kunnen kopen die ik al eerder had uitgezocht. Ik doe er wel een foto van bij, kunnen jullie meegenieten! Het heet een Toyota RAV 4, hier riepen de mensen: "Wauw!" toen ik dat zei.
Dat was trouwens wel echt een gedoe, voor ik de auto kon kopen. Ik mocht hem niet kopen bij het autobedrijf, want ik moest echt een Canadees rijbewijs hebben (dan heb je een nummer en dat nummer hadden ze nodig). En hier geldt het Nederlandse rijbewijs niet (wel om even als toerist 60 dagen te mogen rondrijden, maar niet voor langere tijd) en het internationale rijbewijs ook niet, dat ik er speciaal voor gehaald had in Nederland. En om je Canadese rijbewijs te halen moet je een theorie-examen doen en 2x rij-examen op de weg. Maar als ik kan bewijzen dat ik al rij-ervaring heb, hoefde ik alleen het 2e rij-examen te doen. Wat we toen allemaal gebeld hebben weet ik niet meer, maar het rijcentrum hier beweerde dat ik daarvoor een brief met een stempel van de ambassade nodig had. Toen ik die belde, zeiden zij: "Ja, dat zeggen ze daar wel, maar dat bestaat helemaal niet." Wat dan? Op internet vond ik ergens in een blog van iemand die daar ook tegen aan gelopen was en die had een 'echtheidsverklaring' bij het RDW in Nederland aangevraagd en dat was genoeg. Dus heb ik het RDW gebeld en een echtheidsverklaring ingevuld... Die mocht alléén per post gestuurd en dan gaan zij het behandelen ("epibreren":-)) en sturen ze het weer per post terug. Al met al duurt dat 3 tot 4 weken....
Dus daar wachten we nog (on)geduldig op.
En o ja, de auto moet verzekerd zijn vóór je hem ook maar hebt, dus dat moest ook in orde zijn. Maar daarvoor moet ik bewijzen dat ik al vele jaren schadevrij gereden heb. Al mijn Nederlandse documenten kan ik beter weggooien, ze lachen je in je gezicht uit dat je niets in het Engels hebt en ze weigeren ernaar te kijken. Het papier van mijn Nederlandse autoverzekering heb ik gewoon zelf vertaald en het logo erboven gekopieerd... én... ze vonden het helemaal puik! Dát vinden ze blijkbaar wel goed.
Ooit heb ik een sprookje gehoord dat auto's (en alles eromheen) in Canada lang niet zo duur zijn als in Nederland. Ik denk dat de auto's even duur zijn, maar de verzekering... als ik een beetje goed omreken is de autoverzekering 11,74 keer zo duur als in Nederland... meer dan 10 keer zo duur! In Nederland betaalde ik iets meer dan 250 euro per jaar en hier 3000 dollar. Maar misschien reken ik verkeerd (ik heb de dollars omgerekend naar euro's hoor).

Het wordt wel een beetje een lang verslag, maar ik wilde nog even mailen hoe het was gegaan bij de douane. Helemaal vergeten... Ik heb er in totaal bijna 3 uur gewacht en toen was het in Hollandse tijd al tegen half 3 's nachts... ik was bekaf. Maar de douane zelf kwam ik wel snel door, ze vroegen niet veel bijzonders. Ik moest direct door naar een Immigration Desk en (weer na heel lang wachten... zit bij die 3 uur in :-)) daar zei ik dat ik een visum wilde aanvragen, zoals me was verteld. En dat was wel spannend omdat je, als je niet alle benodigde papieren bij je hebt, je terug gestuurd kunt worden. En dat waren er véél, die benodigde papieren. Ik had alles zo ongeveer driedubbelgekopieerd bij me. Die man bij de Immigration Desk zei gelijk: "O nee, dat kan hier niet!" (visum aanvragen). Het enige wat ik toen nog deed was al mijn papieren in drievoud voor z'n neus leggen, ik was te moe om een normale zin in het engels aan elkaar te kunnen breien. En toen zei hij dat ik in een wachtkamer moest zitten en hij zou kijken wat hij kon doen. Na een paar keer teruggeroepen te zijn (door de microfoon: "Miss Ann.... miss Ann please..." waar ik dus helemaal niet op reageerde :-) bleek het tóch te kunnen, hij had een papier in orde gemaakt, hij zei: "It is not a visa, it is a workpermit". Workpermit, een werkvergunning, ook goed! Dus het felbegeerde papier had ik! Want volgens mij is een werkvergunning een visum, maar goed.
Dus dat was mijn douaneverhaal.

Nou, inmiddels is het bij jullie al nacht. Ik hoop wel weer van jullie te horen. Ik kan niet reageren op jullie reacties op dit weblog, dan weten jullie waarom ik er niet op reageer.

Tot de volgende keer bij leven en welzijn!

Hartelijke groeten van Annelies